Sunday, January 03, 2010

قطار انقلاب و آزادی

جنبش ملی‌ ایران را به قطاری تشبیه می‌کنم که ایستگاه آخرش نابودی جمهوری اسلامی و برپایی یک ایران دمکرات،مدرن و آزاد است.این قطار هم ترمز دارد هم فرمان ،اما فول اتوماتیک با بهر گیری از تکنولوژی مدرن،راننده ندارد ولی‌ کاملأ برنامه ریزی شده در جهت رسیدن به ایستگاه نهایی.در این مسیر بعضی‌ از مسافران خسته و بین راه پیاد میشوند،بعضی‌ تلاش در کند کردن این حرکت میکنند که بیرون انداخته میشوند،در بیرون اما گروهی راهزن با ایجاد موانع میخواهند مانع این حرکت شوند اما در زیر ریل‌ها له میشوند،گروهی تلاش میکنند با ساخت ریل‌های فرعی مسیرش را منحرف کنند اما این قطار باز به مسیر اصلی‌ باز میگردد.آری،این قطار حاصل آخرین پیشرفت‌های فنی‌ و تکنیکی‌ در ساخت سخت افزار و تکامل فکری و نرم افزاری در برنامه ریزی و هدایت است.ما مسافران این ایستگاه نهایی با تقسیم کار شبانه روزی این حرکت مداوم و پیوسته را تامین می‌کنیم.مسلما گاهی‌ برای استراحت بین راه توقف کوتاهی داریم اما باز سفر ادامه دارد.آری ،برادر و خواهر همسفر، دل قوی دار که که چیزی به پایان این سفر نمانده.