آقای موسوی در این بیانیه با تشریح مواضع خود راه حلهایی را برای این بحران پیشنهاد کرده اند.با توجه به مسولیت خطیری که در این شرایط دارند این بیانیه هوشمندانه و باند حاکم را در دو راهی سرنوشت سازی قرار داده است.اصل پذیرش بحران به عنوان پیش شرط هر گونه راه حل دقیقا انگشت گذاشتن بر نقطه ضعف رژیمی است که
نه تنها بحرانی نمیبیند بلکه مخالفان را گروهی کوچک از ایادی استکبار میشمارد.ایشان خود را نه رهبر جنبش بلکه عضوی کوچک از جنبش سبز میبینند که خود نشان از تواضع و بی میلی به کسب قدرت در وجود ایشان است
به روشنی میگویند که حاضر به سازش پشت پرده و عقب نشینی از راه سبز نیستند.بر حقوق بنیادینی چون آزادی بیان و اندیشه ، مطبوعات و رسانه،احزاب و تجمعها که شروط لازم برای ایجاد دموکراسی است تاکید دارند
آزادی زندانیان سیاسی نه تنها هزاران انسان و خانوادههایشان را از این شرایط غیر انسانی نجات میدهد بلکه نیروی عظیم از نخبگان را هم به جامعه وارد میکند
انتخابات آزاد که خواستی اساسی در تمام این سالها بود و کلید حل خیلی از مشکلات سیاسی است.البته با اشاره به سازو کار انتخابات و اصلاح آن مثل نظارت استصوابی
پاسخ گویی دولت در قبال مردم (نکتهای که رضایی از آن به عنوان عقب نشینی نام میبرد اتفاقا به شکلی حقوقی زمینه را برای رای عدم کفایت به احمدی نژاد و انتخاباتی جدید باز میکندبه
به عنوان فردی که اصل رژیم را قبول نداشته اما معتقد به خواست و انتخاب آزاد انسانها هستم این بیانیه نه تنها رژیم را در موقیت ضعف قرار میدهد بلکه سبب حمایت بیشتر مردم و دولتهای جهان از جنبش ملی ایران و هم چنین چند دستگی در میان باندهای حاکم خواهد شد
ما همه خوب میدانیم رژیم در هیچ شرایطی این خواستها را نمیپذیرد پس بگذارید آخرین تلاش برای حل این مساله از طریق مسالمت آمیز باشد
چه را که در غیر این صورت با این رژیم به زبان خودش صحبت خواهد شد همان چیزی که شخصاً به اون باور دارم
