دوست عزیز آقای امیرانتظام،
از ارسال نامه و ضمیمه متشکر هستم.شهامت و صداقت شما را در بیان حقایق
تحسین میکنم.متاسفانه امروز خیلی از مدعیان مبارزه موقع پرداخت هزینه که
لازمه تحقق شعارهست عقب مینشینند مگر این جمع قلیلی از دانشجویان و
فعالین حقوق زن و کارگری و هچنین فعالان سیاسی و روزنامه نگاران که
شما از آنها نام برده اید و چه خوب نوشته اید و این خود گواه ظلمی است
که ملت ایران در طی این سالیان متحمل شده اند .بعد ازآزادی ظاهری از
زندان مدتی را در میان توده های مردم صرف دیدن و شنیدن نمودم و شاهد
عمق فاجعه ای که در کشور رخ داده بودم و همانطور که از مصایق عینی
نام برده اید من نیز شرافتمندانه سوگند میخورم که از نزدیک شاهد فقر
و فحشا،بیکاری،اعتیاد گسترده،مشکلات روانی وخودکشی در ابعاد باورنکردنی،
از هم گسیختگی بنیادهای اجتماعی،از هم پاشیده گی فرهنگی ونا امیدی عموم
از فردای بهتر بوده ام.این ناهنجاریها و نابسامانیها انچنان فراگیر بود که
وقوع یک انفجار عظیم اجتماعی را اجتناب ناپذیر میدیدم.خشم فروخورده
از سالیان سرکوب و محرومیت از بدیهی ترین حقوق انسانی را در نگاه وکلام
جوانان دیده ام.این نفرت و خشم بر آمده از سرزمین طاعون زده ایست که
حاصل حاکمیت جهل و تعصب و خشونت است و متاسفانه این نیرو اگردر
جهت صحیح هدایت نشود در پی بروزفرصت مناسب جزتخریب و انتقام به
چیز دیگری نخواهد اندیشید. شاید بهترین تصویر از وضعیت جامعه کتاب
طاعون از کامو باشد و در این شهر طاعون زده گروهی اندک و فداکار برای
نجات دیگران با مرگ و یأس و سیاهی مبارزه میکنند؛ قلب مردم خالی شده
وغیر از آه و ناله چیزی در ان یافت نمیشد.آفتاب طاعون تمام رنگها را از بین برده
و نشاط و شادمانی را نابود ساخته بود.مسئله بر سر قهرمان بودن نیست بلکه
اساس مطلب روی شرافت انسانی ات،شاید بعضی ها برای این نام ارزشی
قایل نیستند اما تنها وسیله ای که انسان را ادار به مبارزه میکند همان
حس شرافت است.من با شما موافقم ومعتقدم که سکوت و بی تفاوتی نتیجه ای
جز ویرانی نخواهد داشت .سؤال این است که چگونه میتوان یک نیروی مدنی
منسجم که پیشگام مبارزه برای آزادی وطن باشد تشکیل داد.به نظر من آزادی
،دمکراسی و مبنا قرار گرفتن اعلامیه جهانی حقوق بشر میتواند محوری برای
اتحاد تمام آزادیخواهان باشد.بدون تغییرات ساختاری و بنیادین نمیتوان به جامعه
مورد نظر رسید.پراکند گی و تفرقه نیروها ضعف اسای ماست.تشکیل جبهه گسترده
از آزادیخواهان درون و برون مرز امید به تغییر را در دلها زنده و در چشم جهانیان
نشان آلترناتیوی مردمی برای آینده ایران خواهد بود .یکی از اهداف ما باید تلاش
برای برپایی دادگاه ملی جهت گشایش پرونده سیاه نقض بی پروا ،بیرحمانه و
سیستماتیک حقوق انسانها توسط رژیم باشد.کشتار دسته جمعی زندانیان سیاسی
و قتل دگر اندیشان خود اسنادی محکم از جنایت علیه بشریت است.امید وارم که
با تلاشهای شما دیگر نیروهای مبارز چنین همبستگی ملی که نوید فردایی بهتر
برای فرزندانمان است هر چه زودتر ایجاد شود.در پایان دریافت جایزه حقوق بشر
را به شما تبریک میگویم وبرایتان آرزوی موفقیت دارم.
